www.analizatorium.fora.pl

Serpentis Sempre

Aż mnie korci, by tego "Wertera" przeczytać zanim zacznę go obrabiać w szkole.

KatarzynaEv

Serpentis, jeśliś podobna do mnie to SPOILER od 50 strony przy każdym wspomnieniu o Lotcie/Locie(whatever) będziesz szeptała z uporem maniaka: "zabij się, zabij się, zabij się, już, już, już...."

Serpentis Sempre

Już raz zdarzyło mi się coś takiego, więc...
A, właśnie. Przy okazji.

Wiktor Frankenstein - egzaltowane emo, do tego zupełnie nieodpowiedzialne, rzucające na pastwę losu swoje dzieło (czemuż? Bo brzydkie).

Jego zacna przybrana kuzynka (Elżbieta bodajże) - XIX-wieczna Mary Sue. Ot co.

Jego mać - taka starsza Elżbieta. Całe szczęście, że rychło skonała.

...
Wiecie... tak będzie szybciej:
Cały ród Frankensteinów + przyjaciele - za całokształt.

Hoshi

Sorak Dahil (Krwawy Medalion Haldrenu)- tak jak Ise. Jeśli nie znacie, to proszę: [link widoczny dla zalogowanych]
Tylko uważajcie, ja mam guzy od walenia w biurko.

Bella Swan (Zmierzch)- zero charakteru, wzdycha do Edwarda jak szczeniaczek. Taka zabawka zdalnie sterowana, która nie ma wielu opcji.

Karal (trylogia Magicznych Burz)- nie potrafię dokładnie powiedzieć, za co go nie znoszę. Ciągle narzeka, jak to jest mu źle i oczekuje, że jego bóg powinien coś z tym zrobić.

Azu

Dumbledore - nienawidzę gnoja za bycie z tej samej rodziny co myszka miki, papa smerf i inne dobroduszne i wszechwiedzące ideały. I za to, że każdy tom HP kończył się rozmową biednego, coraz bardziej wstrząśniętego i pokrzywdzonego Harrego z mądrym i dobrym dziaduniem Dumbledorem (nawet po swojej śmierci w siódmym tomie nie mógł pomilczeć noż kutwa).

James Potter - wkurza mnie za to, że zabrał Lily Snape'owi, że gardził biednym i niekochanym Snapem, że w ogóle się wywyższał i moim zdaniem był bardzo, ale to bardzo negatywną postacią w książce. I jeszcze to jego zamienianie się w jelenia, czy normalni kolesie zamieniają się w jelenie? Jelonki mi się kojarzą z Disneyem.

Harry Potter - wkurza mnie za bycie "chłopcem, który przeżył" i drugim Jezusem.

Legolas - wkurza mnie za bycie lepszym od innych, cudownym, wspaniałym ideałem, za jego niemęskie odzywki i zachowania =_='

...a z mang zawsze wkurzała mnie Belldandy. Koszmar mojego dzieciństwa.

Ins

Szczerze mówiąc, to jestem jednym z survivorów dumbledorskiego fanklubu. Może i jest dobrotliwym staruszkiem, ale i tak go uwielbiam. I chciałabym, żeby był moim dyrektorem ;]
Mnie wkurza Serverus Snape. Za bycie wiecznie pogardzanym, niekochanym, zgorzkniałąym emo. I za to, że zrobiono z niego dobry charakter >.<

Azu

no to wybacz, ale ja tam bym jako dyrektora właśnie snape'a wolała ;p najwyraźniej jesteśmy z różnych hm, dormitoriów xd'

Serpentis Sempre

A ja popieram Ins. Drops, czego by tu o nim nie mówić, był postacią nietuzinkową. I nie mówię tu tylko o jego orientacji.
Snape zaś to klasyczny Werter, w dodatku o toksycznej osobowości, którego fanki kreują na biednego, skrzywdzonego misia.

KatarzynaEv

Do tej szlachetnej listy u mnie ostatnio dołączyli:

Bella Swan - mam wrażenie, że wszyscy wiedzą dlaczego. XD

Edward Cullen - On jet O-K-R-O-P-N-Y! Traktuje Bellę jak własność i jeszcze ma zmieniające kolor oczy. Zastanawiam się czy to nie jest niespełniona fantazja seksualna Meyer.

Rodzina Cullenów - Naprawdę starałam się znaleźć choć jedną osobę w tej rodzinie, która nie jest sztuczna i idealna do bólu. Chociaż tylko Jasper ma w sobie coś z uroczego rozrabiaki. BTW. Wiecie, że Żeromski napisał opowiadanie "Zmierzch"? Muszę przeczytać. XD

Ins

Miss_Derisive

Tristan i Izolda Złotowłosa - za to, że wszystko musiało się kręcić wokół nich. I za marysueizm.
Tristan ma u mnie dodatkowego minusa za traktowanie żony. Zawsze uważałam, że Izolda o Białych Dłoniach miała całkowitą rację.

Lithieu

Sturm Brightblade - Nie cierpię praworządnych postaci... przez całe Kroniki Dragonlance miałam ochotę wyrwać każdą kartkę z wzmianką na jego temat.

Halisstra Melarn - Słaba, niezdecydowana. Za bardzo zaczęła przypominać Drizzta w pewnym momencie.

Mikael Lind z Ludzi Lodu - Do dziś mnie szlag trafia jak widzę okładkę Samotnego na swojej półce.

Cersei Lannister - Zorientowanym chyba nie trzeba tłumaczyć... zaś niezorientowanym napiszę tylko, że wredna i puszczalska. xD

Werter - Emo i tyle. No i żeby sobie w łeb nie trafić porządnie...

Tak serio, to znalazłoby się wieeele postaci, których serdecznie nienawidzę... ale jest późno i nie chce mi się wypisywać tego wszystkiego.

Serpentis Sempre

Jutta de Apolda - szoku doznałam ciężkiego przy tej postaci - oto AS, którego w życiu nie podejrzewałabym o skłonność do tworzenia postaci, której jedynym zajęciem jest przez pierwsze pół historii śliczne wyglądanie, a przez drugie pół - (wybaczcie określenie) dawanie dupy Reynevanowi, ani tym bardziej o skłonność do wkładania w usta bohaterów tekstów o sztyletach w sercu ("Każda chwila bez ukochanego jest jak obrót wrazonego w me serce sztyletu" - i to na poważnie!) - no, w szoku jestem, że AS stworzył taką Juttę. Figurynka na kominek, nie bohaterka.

Serpentis Sempre

Ostatnimi czasy odświeżyłam sobie książki L.M. Montgomery...

Tadzio Keith - za to, że był jawnie faworyzowany. Jasne, rozumiem, taki mały łobuz jest pewnie ciekawszy od ułożonej, lodowatej dziewczynki ale i tak... Drażnił mnie strasznie, zwłaszcza, że im większą zadymę robił, tym bardziej go jego Ania kochała.

Jaś Irving - mały fenomen, wkurzał mnie jeszcze w czasach, gdy byłam w tej serii zakochana. Bo to po prostu Mary Sue jak z obrazka. Bo i śliczny, i marzycielski, i wysportowany, i posłuszny, i kochany, i "ma zdolność jasnowidzenia" (konkretnie, szło o to, że wyczuł, że rozmóca chce go o coś zapytać). A poza tym straszny wazeliniarz ("najdroższa pani nauczycielko, przypomina mi pani moją kochaną matusię..." No ludzie, to nie jest normalne.)

Miss_Derisive

Do Jasia nigdy jakoś nie mogłam się przekonać. Ten jego geniusz...

Tadzio sam w sobie był, jaki był. Ale, prawdę mówiąc, zawsze współczułam biednej Toli i to budziło we mnie jakiś bunt.

Zresztą sama Ania momentami jest marysueistyczna. Gdzieś czytałam, że w pewnym momencie zaczynała drażnić samą autorkę. Poza tym z perspektywy czasu stwierdzam, że cała seria była trochę wyidealizowana, taka trochę zbyt... gładka. Choć mam do niej sentyment. No i niektóre postacie wciąż budzą sympatię.