www.analizatorium.fora.pl

Serpentis Sempre

Że posłużę się cytatem z innej ksiązki tej autorki - "Jest jak ogród różany, miła i przesłodzona".
Ja osobiście mam sentyment do pierwszej części, kiedy Ania jeszcze popełnia błędy i jest za młoda na romans. I do tych ostatnich, z jej dziećmi, z podobnych względów.

(ale wydania za mąż panny Kornelii nie wybaczę)

Azu

tenar (arha/goha) z ziemiomorza. mówcie co chcecie, to moje zdanie. w 'grobowcach atuanu' była w porządku, ale miałam jej strasznie dosyć w 'tehanu' - tego jej ciągłego wspominania, wspominania i wspominania. po co jej historia była wciąż przypominana? to nieco zatrzymywało akcję. w 'innym wietrze' tenar wspominała już mniej, ale i tak czasami była nie do zniesienia. właściwie to był jedyny minus całego cyklu (btw cały cykl uważam za mistrzostwo)

Azu

IMO
wszystkie postaci z 'gildii magów'. tak, wszystkie. płaskie i bez charakteru ;/

Deszczowyjka

Dobra, trochę się tego nazbierało, a akurat mam kwadrans do dokumentu o grubasach :P

Ginny Weasley ("Harry Potter") - za to, że w każdym tomie zachowuje się jak totalnie inna osoba - najpierw bardzo nieśmiałe dzieciątko o aŁtoreczkowych skłonnościach (mhroczny pamiętniczek!), potem najbardziej wyzwolona dziewucha w szkole i nagle zdecydowana kochać tylko tego jedynego hiroł i trwać przy nim do śmierci. I jeszcze nie trzepnęła Harry'ego, gdy ten wybierał imiona dla ich dzieci.

Mattias ("Saga o Ludziach Lodu") - obrzydliwie idealny chłoptaś, wszyscy się w nim kochają, wszyscy go podziwiają, wypełnia swym dobrem i wszechmiłością każde pomieszczenie, w którym się znajduje (nawet jak gówniarza zamknęli jako niewolnika w kopalni to zaraz za jego sprawą reszta konających dzieci załapała taki uduchowiony nastrój, jakby nad Świteziem siedzieli). No błagam!

Hilda (taż sama saga) - zakochała się w Mattiasie tylko za to, że wszedł do jej domu i zjadł jej zupę (czy tort, już nie pamiętam dokładnie). A, i nie potrafi odróżnić owczarka z łapą podwiązaną sznurkiem od wilkołaka.

Wszyscy bohaterowie "sagi" Meyer (oprócz biednego Charliego, który wg mnie powinien wydziedziczyć córunię i złapać pierwszy lepszy samolot na Karaiby albo inne baaardzo słoneczne miejsce) - za całokształt. Chyba wszyscy wiemy, o co chodzi :P

dr Judym ("Ludzie bezdomni") - wybił się z biedy, został lekarzem, zdobył miłość kobiety i na końcu wszystko rzucił w cholerę, bo on na to nie zasługuje i idzie się umartwiać do końca swych dni. Nic tylko trzasnąć.

Marcinek Borowicz ("Syzyfowe prace") - kolejny nieudacznik wykreowany przez mojego ulubionego inaczej Żeromskiego. Przez niego ta cieniutka książka zabrała mi ponad miesiąc. Rozpieszczony, irracjonalnie się zachowujący bachor, a najbardziej "urzekł mnie" swym stosunkiem do matki - niby tu "och! ach! Mamusiu! kocham Cię najbardziej na świecie! przytul mnie!", a jak się matuli zmarło, to odstawiał udawane sceny rozpaczy, by inni go podziwiali, a tak naprawdę miał to gdzieś.

Helena Kurcewiczówna ("Ogniem i mieczem") - odświeżyłam sobie "Potop" i polubiłam Oleńkę, więc sięgnęłam znów po "Ogniem i mieczem" w nadziei, że Helena wyda się fajniejsza niż te kilka lat temu. Po kilku fragmentach doszło do mnie, że jest całkiem na odwrót - totalna drętwota bez charakteru, zachowuje się jak lalka, którą faceci przestawiają z miejsca na miejsce (Bohun zdobył Rozłogi - siedzi w Rozłogach i czeka na cud; Zagłoba ją uratował, zostawił w Barze - siedzi w Barze i czeka na cud; Bohun ją porywa do Horpyny - siedzi u Horpyny i czeka na cud; ratują ją Wołodyjowski i reszta itd.). I jeszcze tym biednym Bohunem pomiata jak jakimś śmieciem, ja rozumiem, że mogła nie odwzajemniać jego miłości, ale za taki afekt przynajmniej jakieś dobre słowo by mu rzekła a nie wygłaszała teksty w stylu "wolę się nożem pchnąć niż na ciebie patrzeć!". Głupia bźdźiągwa.

Jan Skrzetuski ("Ogniem i mieczem") - nawiązując do wypowiedzi o Helenie, powiem tyle: wart Pac pałaca.

Stanisław Skrzetuski ("Potop") - godny nosiciel swojego nazwiska. Strasznie wkurzał mnie tym swoim narzekaniem ("Nie chcę iść z pospolitym ruszeniem!", "Nie będę z nim walczył w jednym oddziale!" "Nie zniosę tego!"). Przyćmił nawet Jana.

Werter ("Cierpienia młodego Wertera") - bo zachowywał się jak trzynastolatka z chorym mózgiem, a nie dorosły facet. Nawet zastrzelić się nie potrafił.

Na razie tyle. Może ktoś mi jeszcze wpadnie w oko :hamster_explain:

Serpentis Sempre

KatarzynaEv

Deszczowyjka

O romansach Czarka (na szczęście) nic nie wiem, bo skończyłam na "Szklanych domach", a i polonista nie wydawał się nimi zbyt zainteresowany :P A cóż to się z młodym Baryką działo?

KatarzynaEv

Taka powtórka przed maturą? xD

Otóż młody Baryka w Nawłoci flirtował(delikatnie rzecz ujmując) z panną Karoliną, o którą była zazdrosna Wanda(która poza graniem na fortepianie nic nie umiała i podglądaniem kiedy Cezary macał Karolinę). I właśnie dlatego Wanda otruła Karolinę, co później rzuciło się jej na psychikę. W międzyczasie na jednym z przyjęć wdał się w gorrący romans z zamężną Laurą(ostre macanko w krzakach! >D), której mąż po jednej ze "schadzek"(no bo prawie doszło do seksu... nie pierwszy raz.) uderzył Czarka czymś dziwnym w twarz i miał szramę, przez co rozgoryczony MarySuiek uciekł do Chłodka, by zauważać problemy chłopów.

Borze, dzieła Żeromskiego są debilne. A ja przy takich kwiatach nie umiem zbyt dobrze formułować myśli. :hamster_evil:

Deszczowyjka

Kluska Śląska

KatarzynaEv

@Kluś: Wal się. Widzę jakiego byka strzeliłam. :x

Elficka Inkwizycja

Katusia, jakim tonem do Cioci?!

KatarzynaEv

Tak jak zwykle w takich sytuacjach. :X /koniec offtopu

Gilraina

Deszczowyjka