www.analizatorium.fora.pl

KatarzynaEv

Czyli kontynuacja tegoż, czego wyliczanka rozpoczęła się w dziale Avatary.

No, więc moim pierwszym idolem z dzieciństwa był Zorro(A.K.A. Diego de la Vega) z cudownej(względnie) ,wtedy, bajki z dzieciństwa o tymże samym tytule. :D

Generał Daimos. - oczywiście dotąd nie wiem, o czym konkretnie było owe dzieło. XD Jak jego imienia i imienia jego ukochanej. >D

Yattaman. Nie każcie mi tego przedstawiać.

Ktoś także chcę się podzielić?

AlexRrR

Już od ok. zerówki razem z braćmi dzielnie oglądałam Z Archiwum X. Uwielbiałam Foxa Muldera i podświadomie wyczekiwałam więcej MulderxScully :D
Potem chciałam zostać żoną Edwarda Nożycorękiego (również z braćmi oglądałam) i Marka Kamińskiego (niestety bracia wytłumaczyli mi co to odmrożenia i mi przeszło).
Nastąpienie oczywiście Włóczykij i Czarodziejki z Księżyca (Mamoru *o*).

No i jeszcze moi starsi bracia w liczbie trzech (nauczyli mnie całego Kazika i Liroya jak miałam ok. 7-8 lat oraz wymyślali najbardziej zajmujące zabawy na świecie), a także tata uczący mnie samych potrzebnych rzeczy typu podstawy BHP, do czego służy spawarka/lutownica, jak skutecznie piłować/rąbać drewno, dlaczego urządzenia działają tak, a nie inaczej, jak oprawiać szyby w oknach etc. etc.

Można by było wymieniać godzinami :D
A Zorro oglądałam jako ten serial z aktorami, czołówkę ciągle pamiętam!

Azu

...i yattapies~!

czy tylko ja bałam się buki z muminków? Dx

Deszczowyjka

Mrohny

KatarzynaEv

Ja też uwielbiałam Sailor Moon! Kojarzy mi się wybitnie z przedszkolem. XD

A "Ukarzę cię w imieniu sprawiedliwości! "? To też jest kultowe. :D Najlepsze w tym powiedzonku jest to, iż w wersji japońskiej Usagi kończy to czymś na wzór "ontokio"(dotąd nie wiem jak to się pisze). I zawsze byłam pewna, że w polskiej wersji dodaje się jeszcze to "ontokio". XD

I oczywiście, powód naszych rozważań, czyli :

Go! Go! Power Rangers! :hamster_lol:

AlexRrR

Azu

ja tam nigdy nie oglądałam Power Rangers d;

...
http://www.youtube.com/watch?v=aAjDEJ8yWzg

Pulcinella

KatarzynaEv

Ise

Ja też oglądałam Sailorki i też kochałam się we Włóczykiju. Ba! Dalej go wielbię xD (tylko niech mi ktoś wyjaśni... czemu oni w "Muminakach" mają guziki na plecach?).
Domu nie budowałam. Ale za to z koleżanką piekłyśmy ciasto. Z piasku, wody i zielska. A jak raz użyłyśmy jajek, to jej ojciec nas opieprzył... To były czasy!

AlexRrR

Ciasta z błota i ogólnie piaskowo-wodno-zielskowe "jedzenie" jest jedną z najlepszych zabaw. Kiedyś mnie i mojego kuzyna ciocia ochrzaniła, bo przez cały dzień tłukliśmy jej kamienie pod tarasem (na cukier puder i magiczne eliksiry).
Z bratem, mimo że był już dorosły swego czasu na skarpie poruszonej pługiem stworzyliśmy firmę kamieniarską, żwirownię, ceglarnię, wypożyczalnię samochodów, osiedle mieszkalne (pochłaniało nas to na długie godziny). W naszym domu na wsi na dnie szafy ciągle trzymamy wiekowe już ciężarówki-zabawki (o ile dobrze pamiętam rosyjskiej produkcji) z najróżniejszymi przyczepami, dźwigami i spychaczami własnej produkcji :D

A na co dzień, w mieście, paczką budowaliśmy bazy na drzewach, w opuszczonych domach, krzakach, ogrodach.

Czy ktoś z Was zajmował się pochówkiem wszystkich przejechanych gołębi, myszek, kotów (O_o) jakie znalazł? Oddzielny cmentarz nad brzegiem rzeki przeznaczony był dla chomików, świnek morskich i innych zwierzątek domowych.

Ins

Nie chowałam, ale ulubioną anegdotą rodziny jest moja odpowiedź na pytanie, czy chciałabym mieć braciszka albo siostrzyczkę - "wolałabym nieżywego kota".

Pulcinella

Iiins! Nieżywego kota? xD
Ja miałam taki zwyczaj. Nawet do dziś wiem, gdzie pochowałam świnke morską i wróbla.
Zabawy w "dom" chyba były kultowe. Ja jeszcze woziłam koty w wózku. Nie zapominając o kociej nauce latania, a gdy dowiedziałam się z kuzyństwem, że koty nie latają - nauką chodzenia.
A, zgadzam się. Teraz dzieciaki ają całkowicie inne dzieciństwo. A szkoda.

Azu

Nieżywego kota... XDDD

Ja się bawiłam w dom! Wybudowałam taki biedny lichy szałas z jakiś badyli i z koleżanką żeśmy tam sobie urządziły mieszkanie niezłe ;] pamiętam że kuchnia była. Miałam też w pokoju domek dla Barbie z tarasem *_*

Kreskówką która wywarła na mnie ogromne wrażenie byli X-meni (nie ewolucja tylko ta pierwsza wersja). Kiedyś wróciłam cała posiniaczona do domu, bo bawiłam się, że jestem X-menem i potrafię latać (do tej pory wierzę że potrafię latać, ale po tamtym incydencie już nie chcę tego próbować, wystarczy mi wiara w to XD). Potem przyszło W.I.T.C.H. i byłam HayLin (czy jak tam się ona zwała? w każdym razie panowałam nad żywiołem wiatru XD).